υπερηπλωμένως

Μ

επίρρ. πάρα πολύ εκτεταμένα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερηπλωμένος, μτχ. παρακμ. τού ρ. ὑπεραπλοῦμαι + επιρρμ. κατάλ. -ως].